- пунбак
- [پنبه // پنبک]доначае, ки баҳорон дар шохаи дарахтон пайдо мешавад ва аз он барг сар мезанад, муғча
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
муғҷа — [مغجه] бот. ҷои баргбарорӣ ва гулкунии навда ва шохчаи растаниҳо, ҷавона, пунбак: муғҷа баровардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ